
Renee Veldkamp

Portfolio
Wie ben ik?
Hier vindt u een beschrijving over wie ik ben, als u dit wilt overslaan en meteen wilt weten wie ik ben als docent klik dan hier.
Mijn naam is Renee Veldkamp en ik ben geboren op 4 januari 1992 te Zwolle. Hier ben ik ook opgegroeid en mijn jeugd bestond voornamelijk uit hutten bouwen, bomen klimmen, bootje varen, volleyballen, wandelen, fietsen en nog meer van dergelijke activiteiten. Zolang ik maar naar buiten kon en met mijn vriendjes kon spelen, in de bossen en aan de dijk vlakbij, had ik het naar mijn zin.
In het najaar van 2010, op mijn achttiende, ben ik verhuisd naar Groningen. Bij de studentenroeivereniging A.G.S.R. Gyas en mijn studievereniging Studiosi Mobilae voelde ik mij meteen welkom. Vooral bij Gyas ben ik de eerste jaren veel aanwezig geweest. Ook al stopte ik na een jaar met roeien om weer te gaan volleyballen, ik ben nog steeds lid en inmiddels alweer zesdejaars. Bij iedere vereniging waar ik lid ben geweest heb ik commissies gedaan. Ik vind het belangrijk om een vereniging waar je lid van bent en veel plezier aan beleefd te helpen. Zo zit ik nu voor het vierde jaar in de materiaal commissie van Gyas die elke woensdag samen komt om de kapotgegane boten te repareren. Toegegeven, ik ben in geen van deze verenigingen het actiefste lid geweest, maar om met een cliché te spreken: alle kleine beetjes helpen.
Op het moment woon ik in Noord-Groningen en ik vind dit een geweldige plek. Hardlopend, skeelerend of fietsend ben ik zo in de natuur en als ik iets fijn vind is dat het wel. Daarnaast woon ik daar ook vlakbij de studentenvoetbalvereniging The Knickerbockers, waar ik nu vierdejaars ben. Door een schouderblessure stopte ik met volleybal en besloot ik te gaan voetballen. Dit bleek een van de betere keuzes uit mijn studentenleven. Ik vind het een geweldige vereniging en een heerlijke sport. We hebben een groot, hecht en actief team wat het extra leuk maakt. Daarnaast vind ik het heerlijk om de hele zaterdag lekker buiten te zijn.
Mijn interesses en hart liggen op het moment bij de voetbalvereniging, wielrennen, geschiedenis, wandelen in de bergen met mijn familie en leren en studeren in het algemeen. Ik ben sinds februari klaar met de master Motor Function and Cognition in Healthy Ageing. Ik vind het prettig dat de docentenopleiding nog een tijdje doorliep. Over drie weken ben ik dan echt klaar met studeren en ik heb hier gemengde gevoelens over. Ik vind het heerlijk om, mits ik het een interessant onderwerp vind, te luisteren naar mensen met expertise over en enthousiasme voor een onderwerp. Dat maakt studeren een voorrecht. Ik vond het kiezen van een studie erg lastig. Ik ben breed geïnteresseerd en mijn lijstje met optionele studies varieerde van psychobiologie tot geschiedenis tot Frans. De meeste studies die ik er op had staan hadden echter elementen van biologie en psychologie in zich. Bewegingswetenschappen ligt op het snijvlak tussen deze twee wetenschapsgebieden en sprak mij daarom erg aan. Ik heb nooit spijt gehad van de keuze en ik heb de studie altijd met plezier gevolgd. Wel ben ik een tijdje ook naar colleges van de opleiding geschiedenis gegaan, omdat ik dat vak mistte en het leuk vond om daarbij te zitten. Daarnaast heb ik tijdens mijn bachelor een minor neurowetenschappen extra gedaan, deze beviel mij erg goed.
Waarom nu de docentenopleiding? Mijn ouders zitten beiden in het onderwijs waarmee ik via hen dus altijd al in aanraking ben geweest. Daarnaast ben ik zowel op de middelbare school als bij de studie bewegingswetenschappen mentor geweest, bij de eerste van een brugklas en bij de tweede van een groepje eerstejaarsstudenten. Ook heb ik bijles gegeven en studentassistentschappen gedaan, dit alles is mij altijd bevallen. Het leek mij daarom een goede keuze om de docentenopleiding te starten en te kijken in hoeverre het echt bij mij past. Ik zie mijzelf later het beste in een beroep waarbij er sprake is van intellectuele uitdaging en het helpen van iemand. Zoals mijn moeder ook altijd zegt, ik hoef de wereld niet te veranderen, maar ik ga voor de kleine successen. Ik zie alleen nog niet helemaal welk beroep dit dan zal moeten zijn. Een combinatie van onderzoek en zorg spreekt mij het meeste aan. De komende maanden zal ik me gaan richten op het zoeken van vacatures en solliciteren. Hiermee is het hoofdstuk studeren voor mij dan nu echt uit. Op naar nieuwe ervaringen!
Renee als docent
Het afgelopen jaar heb ik veel geleerd over onderwijs en mijzelf. De grootste vooruitgang als docent zijnde heb ik denk ik gemaakt op het gebied van het in elkaar zetten van een les. Hoe doe je dat, waar moet je allemaal rekening mee houden, wat is het doel van deze les, hoe kan ik dat doel het beste bereiken. In mijn voorgaande ervaringen met onderwijs als mentor of als student-assistent zijnde zorgde ik ervoor dat ik de stof kende en deze kon bespreken met de studenten. Op het gebied van theorie van didactiek heb ik dan ook erg veel geleerd het afgelopen jaar en dit zorgt voor betere lessen die aangepast zijn aan hun doelen. Daarnaast vond ik de theorie van toetsen en beoordelen erg interessant, omdat er zoveel vanaf hangt voor studenten én docenten. Ik heb gezien met hoeveel factoren je rekening moet houden om een goede toets te ontwikkelen en dat er meer bij komt kijken dan enkel het bedenken van een aantal vragen.
Mijn sterke punten als docent zijn dat ik rustig en geduldig ben, hierdoor kom ik betrouwaar en toegankelijk over waardoor studenten zich op hun gemak voelen (zie ook dit filmpje en feedback studenten). Mijn verbeterpunt als docent ligt erin dat ik soms wat zekerder en assertiever op zou mogen treden. Ik heb hier al veel vorderingen in gemaakt over het afgelopen jaar, maar hier is voor mij nog steeds winst op te behalen. Ik vond het een interessant en leerzaam jaar. Ik heb wel ontdekt dat ik geen fulltime docent zou willen worden, omdat ik het doen van onderzoek dan zou missen. Op veel HBO-instellingen heb je tegenwoordig lectoraten waardoor onderzoek en onderwijs beter gecombineerd kunnen worden.